شفای مریضی

ﺷﻔﺎﻯ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻣُﺤﺒّﻴﻦ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﺗﻤﻨﺪﺍﻥ ( (ﺁﻗﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﺁﻝ ﻣﺤﻤّﺪ (ﺹ ) ) ) ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﻣﻘﺪّﺱ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﺮﻑ ﻳﺎﺏ ﺷﺪ، ( (ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻣﺮﻳﺾ ﻭ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺿﺶ ﺭﻧﺞ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ. ) ) ﺁﻗﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭼﻰ ﺷﺪﻩ، ﭼﺮﺍ ﺭﻧﮕﺖ ﭘﺮﻳﺪﻩ؟ ﮔﻔﺖ: ﺁﻗﺎﺟﺎﻥ، ﻓﺪﺍﻳﺖ ﺷﻮﻡ، ﻳﻚ ﻣﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺨﺖ ﻣﺮﻳﺾ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻭ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻢ ﻭ ﺗﺐ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ.
ﻫﺮﭼﻪ ﭘﻴﺶ ﺩﻛﺘﺮ ﻭ ﻃﺒﻴﺐ ﻭ ﭘﺰﺷﻚ ﺭﻓﺘﻢ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﻭ ﻧﺴﺨﻪ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻭﻳﺰﻳﺖ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ‌ﺍﻡ ﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ، ﻭﻟﻰ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻡ، ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺑﻰ ﻭ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ. ﺁﻗﺎﺟﻮﻥ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻨﺖ، ﻛﻤﻜﻢ ﻛﻦ، ﻣﺎ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ‌ﻫﺎ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ. ﻳﻚ ﺩﻋﺎﻳﻰ ﻳﺎ ﺛﻨﺎﻳﻰ ﻳﺎ ﺩﻭﺍﻳﻰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﺏ ﺷﻮﻡ. ﺁﻗﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ )، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻳﻘﻪ ﭘﻴﺮﺍﻫﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﻦ ﻭ ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﺮﻭ ﻛﻦ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺫﺍﻥ ﻭ ﺍﻗﺎﻣﻪ ( (ﻫﻔﺖ ﺑﺎﺭ ﺳﻮﺭﻩ ﺣﻤﺪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻓﻮﺕ ﻛﻦ، ﺍﻧﺸﺎﺀ ﺍﻟﻠّﻪ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﻯ. ) ) ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺯﻫﺮﺍ ﺳﻠﺎﻡ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻡ، ﮔﻮﻳﺎ ﺁﺏ ﺭﻭﻯ ﺁﺗﺶ ﺑﻮﺩ، ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺭﻫﺎﻳﻢ ﻛﻨﻨﺪ، ﻫﻤﻴﻨﻄﻮﺭ ( (ﻣﻦ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻰ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪﻡ. )
-داستان هایی از اذکار و ختوم و ادعیه مجرب (1)