۰۵ تیر ۹۴ ، ۰۱:۵۸
شبهه کمیل و مقبره کوروش
««شبهه کمیل و مقبره کوروش»»
* خلاصه شبهه: کمیل حاکم فارس بود که تصمیم گرفت مقبره کوروش را خراب کند و این باعث شد مردم فیروز آباد، علیه او قیام کنند و کمیل پس از شکست به شام گریخت...
**جواب شبهه
*در هیچ سند موثق تاریخی نیامده که حضرت علی (علیه السلام)، کمیل را به عنوان کارگزار خود در فارس گماشته باشد. [۱]
*در عصر ساسانیان، آن بنای سنگی ابداً به عنوان مقبره کورش شناخته نمیشد (و ساسانیان، کورش را به عنوان شخصیتی خاص و لایق ستایش مورد تمجید قرار ندادند).
*حتی جالب است بدانیم که ساسانیان بنا به دلایل سیاسی در متون خود هیچ یادی از هخامنشیان (و کورش) نکردهاند.
در عصر اسلامی هم این بنا مقبره کورش نامیده نشد. بلکه مشهد مادر سلیمان (و مقبره مادر سلیمان) خوانده میشد.[۲]
[۱]. ابن اثیر جزری، تاریخ کامل بزرگ اسلام و ایران، ترجمه ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی، تهران: نشر مؤسسه مطبوعات علمی، ۱۳۷۱. ج ۱۰، ص ۱۹۴-۱۹۵.
ابن ابى الحدید معتزلى، شرح نهج البلاغة، قم: انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشى، ۱۴۰۴ ه.ق، ج ۱۷، ص ۱۴۹-۱۵۰.
[۲]. لارنس لاکهارت، انقراض سلسله صفویه، ترجمه: اسماعیل دولتشاهى، تهران: انتشارات علمى و فرهنگ، ۱۳۸۳. ص ۲۹۴.
سرپرسى سایکس، تاریخ ایران، ترجمه: سید محمد تقى فخر داعى گیلانى، تهران: نشر افسون، ۱۳۸۰. ج ۱، ص ۲۳۵.
و نیز بنگرید به مقاله «پاسارگاد و مسجد مادر سلیمان».
**لینک مفصل شبهه و جواب
http://www.adyannet.com/news/15035
* خلاصه شبهه: کمیل حاکم فارس بود که تصمیم گرفت مقبره کوروش را خراب کند و این باعث شد مردم فیروز آباد، علیه او قیام کنند و کمیل پس از شکست به شام گریخت...
**جواب شبهه
*در هیچ سند موثق تاریخی نیامده که حضرت علی (علیه السلام)، کمیل را به عنوان کارگزار خود در فارس گماشته باشد. [۱]
*در عصر ساسانیان، آن بنای سنگی ابداً به عنوان مقبره کورش شناخته نمیشد (و ساسانیان، کورش را به عنوان شخصیتی خاص و لایق ستایش مورد تمجید قرار ندادند).
*حتی جالب است بدانیم که ساسانیان بنا به دلایل سیاسی در متون خود هیچ یادی از هخامنشیان (و کورش) نکردهاند.
در عصر اسلامی هم این بنا مقبره کورش نامیده نشد. بلکه مشهد مادر سلیمان (و مقبره مادر سلیمان) خوانده میشد.[۲]
[۱]. ابن اثیر جزری، تاریخ کامل بزرگ اسلام و ایران، ترجمه ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی، تهران: نشر مؤسسه مطبوعات علمی، ۱۳۷۱. ج ۱۰، ص ۱۹۴-۱۹۵.
ابن ابى الحدید معتزلى، شرح نهج البلاغة، قم: انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشى، ۱۴۰۴ ه.ق، ج ۱۷، ص ۱۴۹-۱۵۰.
[۲]. لارنس لاکهارت، انقراض سلسله صفویه، ترجمه: اسماعیل دولتشاهى، تهران: انتشارات علمى و فرهنگ، ۱۳۸۳. ص ۲۹۴.
سرپرسى سایکس، تاریخ ایران، ترجمه: سید محمد تقى فخر داعى گیلانى، تهران: نشر افسون، ۱۳۸۰. ج ۱، ص ۲۳۵.
و نیز بنگرید به مقاله «پاسارگاد و مسجد مادر سلیمان».
**لینک مفصل شبهه و جواب
http://www.adyannet.com/news/15035
۹۴/۰۴/۰۵